Υπογονιμότητα και Βελονισμός

Υπογονιμότητα είναι η αδυναμία ενός ζευγαριού να συλλάβει. Στο δυτικό κόσμο η υπογονιμότητα επηρεάζει περίπου το 20% των ζευγαριών, δηλαδή περίπου 1 στα 5 ζευγάρια και ακολουθεί αυξητική τάση. Οφείλεται σε πολλούς παράγοντες όπως κοινωνικά αίτια, καθυστέρηση της μητρότητας, ενώ και τα περιβαλλοντικά αίτια όπως οι χημικές ουσίες, οι ρύποι, τα απορρυπαντικά κλπ επηρεάζουν αρνητικά προς αυτο το φαινόμενο. Κατά ένα ποσοστό που φτάνει στο 30% των περιπτώσεων, οφείλεται σε γυναικεία αίτια, κατά 30% σε ανδρικούς παράγοντες και σε ποσοστό 20% είναι συνδυασμός και των δύο.

Υπογονιμότητα: Γυναικεία αίτια

Πρωταρχικό αίτιο για την υπογονιμότητα της γυναίκας είναι η ηλικία. Η γονιμότητα της γυναίκας βρίσκεται στο υψηλότερα επίπεδα στα 20-25 έτη. Ακολουθεί αργή, πτωτική τάση μέχρι την ηλικία των 35 και στην συνέχεια μειώνεται σημαντικά έως τα 40. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, η ηλικία του αναπαραγωγικού συστήματος δεν συνάδει με την ηλικία της γυναίκας με αποτέλεσμα αυτά τα όρια να μειώνονται.

Σειρά έχει η ενδομητρίωση, μια νόσος που επηρεάζει πολλές γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία. Κατά την ενδομητρίωση υπάρχει παρουσία κυττάρων του ενδομητρίου σε θέσεις όπως το τοίχωμα μήτρας, τις ωοθήκες, το περιτόναιο και σε άλλες σπανιότερες θέσεις. Τα ακριβή αίτια της νόσου δεν είναι απολύτως γνωστά. Η ενδομητρίωση μπορεί να προκαλεί πόνο κατά την περίοδο, πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή ή πόνο σε διάφορες φάσεις του κύκλου της περιόδου και συμφύσεις στις σάλπιγγες, κύστεις ωοθηκών και συμφύσεις στα εσωτερικά όργανα της κοιλίας. Η ενδομητρίωση είναι συχνό πρόβλημα στις γυναίκες και αφορά περίπου το 10%-20% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας.

Η υπογονιμότητα υποβοηθάται και από της λοιμώξεις της πυέλου που οφείλονται σε σεξουαλικά μεταδιδόμενες φλεγμονές, αλλά μπορεί και να παρουσιαστούν μετά από μια επέμβαση στη μήτρα ή τον τράχηλο. Συνήθως παρουσιάζεται έντονο κοιλιακό άλγος και η λοίμωξη μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβίωση και πιο σπάνια με χειρουργική επέμβαση. Αρκετές γυναίκες επίσης υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση των ωοθηκών, που οφείλεται συνήθως σε αντιμετώπιση κύστεων. Στις περιπτώσεις αυτές μειώνεται ο υγιής ιστός των ωοθηκών, το αποθεματικό τους και η ικανότητα να παράγουν ωάρια. Περίπου το 5% του πληθυσμού παρουσιάζει δυσπλασίες των γεννητικών οργάνων και του ουροποιητικού. Έτσι και στις γυναίκες συγκεκριμένα μπορεί να υπάρχει δυσπλασία της μήτρας και με ένα διακολπικό υπερηχογράφημα μπορεί να ελεγχθεί. Άλλος σημαντικός παράγοντας είναι το πόσο σταθερός είναι ο κύκλος της περιόδου. Η συνηθισμένη διάρκεια ενός κύκλου είναι 28 ημέρες με την ωορρηξία να γίνεται περίπου τη 14η ημέρα του κύκλου. Σημαντικές μεταβολές του κύκλου σχετίζονται με ακανόνιστη ωορρηξία ή ακόμη και με έλλειψη ωορρηξίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι γόνιμες ημέρες της γυναίκας, κάτι που μειώνει την πιθανότητα εγκυμοσύνης. Η πιο συχνή αιτία για ακανόνιστους κύκλους είναι το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. Πολυκυστικές ωοθήκες είναι οι ωοθήκες με συγκεκριμένη στις οποίες πολλαπλά ωοθυλάκια είναι ορατά.

Υπογονιμότητα: Αντρικά αίτια

Ο χρόνιος πόνος στους όρχεις που ενδεχομένως συνδέεται με την παρουσία κιρσοκήλης (διογκωμένη φλέβα στους όρχεις), μπορεί να συμβάλλει στην υπογονιμότητα. Οι αλλοιώσεις στους όρχεις (κρυψορχία, δυσπλασίες) κατά την παιδική ηλικία σχετίζονται με την κακή ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης και είναι υπεύθυνες για την ανδρική υπογονιμότητα, αφού αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης γενετικών ανωμαλιών που επηρεάζουν το σπέρμα. Πολύ βασικός παράγοντας είναι η κινητικότητα του σπέρματος, ενώ ένα ποσοστό περιστατικών που φτάνει το 20% παρουσιάζει παθολογικές καταστάσεις στον σπερματικό πόρο. Οι χειρουργικές επεμβάσεις, η κυστική ίνωση και οι τραυματισμοί είναι επιπλέον παράγοντες που συμπληρώνουν τον πίνακα της ανδρικής υπογονιμότητας, χωρίς να πρέπει να υποτιμήσουμε τους ψυχολογικούς παράγοντες, τις αγχώδεις διαταραχές και τις συστηματικές νόσους που προκαλούν διαταραχές στύσης και εκσπερμάτωσης.

Ο Βελονισμός στην Υπογονιμότητα

Ο Bελονισμός είναι ένα εργαλείο της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής. Περιλαμβάνει την τοποθέτηση λεπτών βελόνων σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος που σύμφωνα με την κινεζική παράδοση κινούνται κατά μήκος ενός δικτύου ενεργειακών καναλιών τους Μεσημβρινούς. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η ανισορροπία των συγκεκριμένων ενεργειών μπορεί να οδηγήσει σε σωματική παθολογία. Η αντιμετώπιση της συγκεκριμένης ανισορροπίας επιτυγχάνεται με μηχανικό ερεθισμό συγκεκριμένων σημείων κατά μήκος των μεσημβρινών, μέσω της εισόδου των βελόνων. Έτσι διευκολύνεται η καλύτερη ανταπόκριση του σώματος και το βοηθά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με φυσικό τρόπο, χωρίς φάρμακα. Ο βελονισμός μπορεί να δράσει ενισχυτικά συμπληρώνοντας την αποτελεσματικότητα των συμβατικών θεραπειών υπογονιμότητας.

Ο Βελονισμός στην υπογονιμότητα είναι μια πολύ δημοφιλής εναλλακτική θεραπεία, καθώς μπορεί να βοηθήσει τη ρύθμιση των επιπέδων των ορμονών, που είναι υπεύθυνες για την αναπαραγωγική διαδικασία, την αύξηση της ροής του αίματος προς τις ωοθήκες και τη βελτίωση της ποιότητας του ενδομητρίου, καθιστώντας έτσι πιο ευνοικές τις συνθήκες για μια εγκυμοσύνη. Ενισχύει δε το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ στους άντρες βελτιώνει τη μορφολογία, την ποσότητα και την κινητικότητα του σπέρματος. Ένα ζευγάρι θα πρέπει να κάνει διαγνωστικές εξετάσεις προκειμένου να εντοπιστεί η αιτία της υπογονιμότητας και έπειτα να απευθυνθεί στον ιατρό-βελονιστή εφαρμογή μιας συμπληρωματικής θεραπευτικής αγωγής με την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική. Τα ποσοστά επιτυχίας του Βελονισμού στην υπογονιμότητα είναι περίπου 20%, ενώ μετά από συνεδρίες ενός έτους οι πιθανότητες σύλληψης μπορούν να φτάσουν και ως το 85%, εφ’ όσον προφανώς υπάρχει τακτική σεξουαλική επαφή και δεν λαμβάνονται αντισυλληπτικά.